Stypendium imienia Renaty i Jarosława Szynkarczuk przyznawane jest jednorazowo najlepszemu studentowi/studentce studiów I stopnia oraz najlepszemu studentowi/studentce II stopnia studiującym na kierunku Chemia i inżynieria materiałów na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej.
Wysokość stypendium to 1000 UDS, a jego celem jest promowanie kształcenia w obszarze inżynierii materiałowej wśród studentów Wydziału Chemicznego Politechniki Wrocławskiej.
Regulamin programu stypendialnego im. Renaty i Jarosława Szynkarczuk.
Dr inż. Jarek (Jarosław) Szynkarczuk i mgr inż. Renata Szynkarczuk ukończyli studia magisterskie na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej w 1985 r. Po studiach, mgr inż. Renata Szynkarczuk pracowała w Katedrze Chemii Nieorganicznej na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Przemysłu Akademii Ekonomicznej (obecnie Uniwersytet Ekonomiczny). Natomiast dr inż. Jarek Szynkarczuk pozostał na Politechnice Wrocławskiej, gdzie pod opieką prof. Józefa Kubickiego, w Instytucie Technologii Nieorganicznej i Nawozów Mineralnych, realizował badania do pracy doktorskiej pt. „Kinetyka elektroredukcji wybranych kompleksów Cr(III)”, którą obronił w 1989 r.
Pomimo krótkiego, 4 letniego związku z Politechniką, doktor Szynkarczuk zdołał opublikować kilka poważnych publikacji naukowych dotyczących mechanizmów elektroredukcji związków chromu, w tym w: Electrochemica Acta (2 publikacje), Talanta, Journal of Applied Electrochemistry czy Journal of Luminescence. Ta ostatnia była efektem współpracy doktora Szynkarczuka z prof. Zdzisławem Ruziewiczem i prof. Józefem Lipińskim.
Po obronie doktoratu doktor Szynkarczuk wyjechał na stypendium podoktorskie do Imperial College of Science and Technology, University of London, a w 1991 roku przeniósł się do Kanady, gdzie rozpoczął pracę naukową w Natural Resources Canada w Devon niedaleko Edmonton. W tym czasie mgr inż. Renata Szynkarczuk współpracowała z firmą Shell nad usprawnieniami rafinerii naftowych w Kanadzie i USA.
W latach 1994 – 1997 doktor Szynkarczuk działał w branży wydawniczej zajmując się publikacjami i innymi materiałami dotyczącymi przemysłu naftowego. Natomiast w latach 1997-2024 pracował w CCI Thermal Technologies Inc. z siedzibą w Edmonton w Kanadzie na stanowisku kierownika ds. Badań i Rozwoju – Produkty Naftowe.
Doktor Szynkarczuk jest twórcą kilku patentów dotyczących opracowania i modyfikacji różnych produktów przemysłowych. Odegrał kluczową rolę w szybkim rozwoju firmy CCI Thermal i włączeniu jej w 2017 roku do Thermon Group of Companies z Teksasu. On i Jego grupa zajmowali się m.in. katalitycznym spalaniem gazowym, w tym dla gazowych grzejników przeciwwybuchowych i pieców na podczerwień. Wynalazek podgrzewacza katalitycznego dr. Szynkarczuka został nagrodzony Alberta Business Awards (2003), oraz prestiżową nagrodą Awards of Distinction.
Doktor Szynkarczuk jest autorem wielu artykułów naukowych i technicznych opublikowanych w uznanych czasopismach. Swoje osiągnięcia przedstawiał też na licznych konferencjach. Był i jest członkiem wielu organizacji, w tym The Chemical Institute of Canada, American Filtration Society, Canadian Gas Processors Suppliers Association, Electrochemical Society (USA), Royal Society of Chemistry (Wielka Brytania) i Society of Manufacturing Engineers.
Do najważniejszych osiągnięć dr. inż. Jarka Szynkarczuka należą:
- opracowanie technologii oddzielania kwaśnego gazu jako produktu odpadowego procesu wydobycia ropy i gazu oraz odzyskiwania siarki i wodoru;
- opracowanie przyjaznego dla środowiska procesu elektrochemicznego oczyszczania ścieków z sektora wydobycia i przeróbki węgla kamiennego.
Obecnie doktor Szynkarczuk działa w branży nieruchomości, natomiast Pani Renata jest na emeryturze.
Dotychczasowi laureaci stypendium:
- 2020: Weronika Bodylska
- 2021: Julia Wnętrzak, Weronika Spałek,
- 2022: Marek Czyszczoń, Marek Adaszyński
- 2022: Marcin Kozak, Alicja Matusiak
- 2024: Katarzyna Latacz, Dawid Mazur
- 2025: Mateusz Polański